Nicaragua!

Joeeeee! Ik heb het land van de Tica's verlaten en ben in Nicaragua gearriveerd. Wat een fijn land! Ik ben er nog maar een paar dagen maar heb er nu al een ontzettend goed gevoel bij.

Costa Rica is prachtig en heb er 3 super fijne weken gehad, maar ik miste het echte backpacken een beetje.. Het was me allemaal iets te goed geregeld. Tijd om verder te gaan!

Van Montezuma ben ik na een lange dag reizen in Manuel Antonio beland. In Manuel Antonio heb je het bekendste National Parc van Costa Rica dus was heel benieuwd wat ik hier allemaal zou gaan zien. Nou... Voornamelijk heul veul toeristen! Het was een mooi park maar had er eerlijk gezegd iets meer van verwacht. Al was ik als een kind zo blij toen we net klaar waren met onze toer en ik in mijn eentje op pad ging en heel hoog in de boom een luiaard spotte!
Na Manuel Antonio wist ik eigenlijk nog niet zo goed waar ik naar toe zou gaan. Ik besloot om in de vroege ochtend een bus naar een wat groter busstation te nemen en het lot te laten bepalen. En dat lot was Cahuita! (ik leef hier meer in het hier en nu dan ooit!)
Cahuita ligt in het zuiden aan de Caribische zee. Het voelde alsof ik in een ander land was gekomen. Ander eten (meer spices), andere mensen (rastafari's) en een ander klimaat (meer regen).
In Cahuita ben ik naar een ander National Parc gegaan en vond deze 100x mooier. Geen massa toerisme, prachtige jungle achtige natuur en perfecte stranden (hoe ze horen te zijn). Ook zag ik verschillende aapjes, luiaards en heel veel gekleurde vogels.
Na Cahuita ging ik verder naar Puerto Viejo, een plaatsje met meer backpackers. Ik heb hier trouwens veel geluk gehad met het weer, veel mensen waarschuwde me dat ik hier niet heen moest gaan vanwege de hoeveelheid regen maar heb echt een paar prachtige dagen gehad.
Na 2 dagen werd ik ziek (waarschijnlijk iets verkeerd gegeten) en heb ik 2 dagen op bed gelegen. Ik sliep met 6 mensen in een hele kleine ruimte dus gelukkig was de wc niet op de kamer ;-).
Na heel veel slapen voelde ik meer weer veel beter dus was het tijd om verder te gaan.
The Sloth Senctuary stond hoog op mijn lijstje dus had heel veel zin om hier heen te gaan. Heel bijzonder om deze diertjes van dichtbij te mogen zien (helaas mocht ik ze niet knuffelen....)

En toen vond ik het tijd om Costa Rica te verlaten. Het weer was al een een paar dagen wat minder weer en had ook wel zin in iets nieuws. Dus nam ik de bus naar San Jose waar ik de volgende ochtend een bus naar Granada kon nemen.
Het was een flinke zit. Om 04:45 zat ik in de taxi naar het busstation en rond 16u arriveerde ik in Granada. De reis ging niet geheel zonder problemen omdat ik geen cash bij me had en mijn creditcard het niet deed waardoor medereizigers voor mij hebben moeten betalen (heel lief, anders mocht ik de grens niet over) en werd ik net op tijd wakker gemaakt toen we in Granada waren.

2 nachtjes ben ik in Granada geweest waar ik erg van genoten heb. Waar ik wel van geschrokken ben, is dat er ongeveer evenveel kinderen als honden op de straat slapen... Meteen word je met je neus op de feiten gedrukt dat het hier toch echt een heel stuk armer is.
Vanochtend om 6u stond ik alweer mijn tas in te pakken om verder te gaan naar Laguna de Apoyo. Ik nam een bus en werd ergens langs een soort van snelweg afgezet. Na een wandeltocht van ongeveer 7km (met al m'n bagage!) leerde ik Nicaragua een klein beetje beter kennen. Ik liep langs kleine boerderijtjes en houten hutjes. Vrijwel alle mensen begroette me met zijn of haar vriendelijkste glimlach. Haha al merkte ik ook wel dat ik door een enkeling uitgelachen werd omdat ik niet in 1 van de taxi's stapte die continue voorbij reden. 'stomme toerist'

En daar ben ik dan. In een oase van rust aan een prachtig meer (krater) tussen de bergen.

Ik vermaak me hier nog wel even!

Heel veel liefs,
Marloes